r a z i y e k u b a t

Çağrılmayan Yusuf

 

 

 

 

 

 

 

Çağrılmayan Yusuf

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çanakkale bienali

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Çanakkale Bienali / The Story of Yusuf / Çağrılmayan Yusuf / Nani

 

 

 

     Nani / Vimeo link

 

 

 

Çanakkale Bienali / The Story of Yusuf / Çağrılmayan Yusuf / Nani

 

 

 

Raziye Kubat’ın “Çağrılmayan Yusuf” sergisinin kitabı “The Story of Yusuf” adı altında İngilizce olarak Dada Yayınları tarafından “özel sanatçı kitabı” formatında 250 adet basıldı. Kitap, 4. Uluslararası Çanakkale Bienali’nin açılış günü olan 27 Eylül 2014 Cumartesi günü, izleyici ve okurlarıyla buluşuyor.

“Emrullah Efendi kucağındaki küçük oğlanı fark ettiğinde vücudunun titrediğini, akşam güneşinin gözünün içinde dans ettiğini hissetti. Esîre biraz uzağındaydı ve sanki bir yabancı gibi duruyordu. Bu sırada uzaklaşan esir tüccarını da gördü. “Ne zaman konuştum da aldım bu sübyanı?” der gibiydi içinden. Gökyüzüne baktığında havanın kararmakta olduğunu fark etti. “Halbuki öğlendi buraya geldiğimde, veya ikindi…” diye mırıldandı.”

1860’ların başlarında Kafkas sürgünü meydana gelir. Gupse, “zorunlu göç” sonucu yollara düşer. Onu, sürülen Kafkas halklarını taşıyan teknelerin birinde görürüz. Tekne, Kefken – Adapazarı’nda karaya vurur. Binbir zorlukla Gupse Adapazarı’ndan İstanbul’a ulaşır. Gupse çaresizdir ve yanında Hain’den olan oğlu Yusuf vardır. Kendini tükenmiş hisseden Gupse, oğlu Yusuf’u Beyazıt’taki “pazar”da satar. Ve satar satmaz da pişman olur. “Vazgeçtim” diye bağırdığı o trajik an Gupse’nin “bugün”e dirildiği andır.

Tarihi bir gerçekti, gemi ile gelenlerin açlıktan çocuklarını esir pazarında satmaları. Gemideki çocuk, esir pazarında satılıyordu ama kime? Henüz hikâyenin içinde taze kaybolmuş biri olarak: “Bebeği iyi bir insan alıyor, aktar Emrullah Efendi” deyiverince hikâye hayatıma bir şekilde girmiş oldu. Bir hafta sonra da içimden “Yusuf’un yüzü gülsün” cümlesi geçince satılan çocuğun ismi de böylece Yusuf olmuş oldu.

“The Story of Yusuf” sergisi işte bu Yusuf’un ve soyunun serüvenidir. Bizler bu serüvene eşlik ederken arka planda da Osmanlı İmparatorluğu’nun yıkılmasına ve yeni Türkiye’nin kurulmasına tanıklık ederiz.

Çağrılmayan Yusuf, Şubat 2014’te İstanbul Hayaka Artı’da sergiye özel yapılan üç videonun eşliğinde Ceres yayınlarından Türkçe baskısıyla izleyiciye ve okurlara sunuldu.

Çağrılmayan Yusuf, “The Story of Yusuf” ismiyle, Dada Kitabevi’nin ilk yayını olarak İngilizce baskı kitabı ve sergisi ile Uluslararası Çanakkale Bienali’nin davetlisi olarak, Platon’un “Only the dead have seen the end of war” başlığında izleyiciyle ve okurlarla buluşuyor.

Ve Sosyolog, gazateci, yazar Ayşe Çavdar’ da “Sürgün mahallesinde adalet aramak” başlığındaki yorumuyla “ Sonsöz” de.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yusuf is five years old
Esire and her eldest son
“I hid my sorrow, did not complain, kept it a secret, put it to sleep.”

 

 

 

 

 

 

 

Thus with the trinity, father-son-bird in the cage; a new life had started.
Yusuf reaching adolescence, had started his very own reign at the pigeon house.
At the end, it was a suitcase, a hand-shaking, an acceptable reason to gather the strength to return home.

 

 

 

 

 

 

 

 

Since he had given up his hopes on Lamia, he was thinking to himself “If the question is to create a work of art, let my masterpiece in this life be İskender!”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

As toward the end of the game, İskender regained conscience and ghastly realized that the pigeons they were shooting were his own, it was already too late.
Yusuf
Ragıp Pasha
He could see how miserable the situation was, as he looked at the photograph Ragıp Pasha sent from the battlefront.
Ankara being (re-)built

 

 

 

 

 

 

 

 

 

The lady of the house or her daughter playing the piano or the violin after the meals was regarded as something European and as a visual and audial supplementary of the ideal family structure of the New Republic.
After a quick introduction of the families to each other and a plight, İskender and Züleyha started a new life. Two people so opposite in size, temperament, manner and attitude being together in such harmony was praiseworthy. On April 1924, they got married in Ankara. After the Surname Act, they were known as the couple İskender and Zuleyha Özsoy
As he wanted to take an action upon realizing that with an ambition to construct new roads, mass destruction had arrived there long before civilization, Mirza Bey understood that he was much too late.
How could he not have noticed within the Parliament the death warrant signed for the other clans?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

After all hadn’t they all fought for this land?
10th Republic Day celebrations
10th Republic Day celebrations
In reconstructing Ankara, it was of top priority that the public squares were grand.
Hasan Oğlan Village Institute

 

 

 

 

 

 

 

 

10th Republic Day celebrations
“my ears told me: then let’s not ever hear him again, let him be happy and laugh a lot at other things, just not at your heart.”
That unique woman, with whom he spent the rest of his time, who knew all his weaknesses and had not much to expect from him!
With the birth of Sümer, also İskender was born. He could not have known, that Sümer was a soul into which several breaths were blown. That she, with her diverse family tree, intellect and skills, would be a child difficult to understand for many people, and maybe also a poor girl struggling her whole life long to adapt herself to the world… The only thing he wanted, was to be together with Züleyha until the day he died and never to leave Sümer without a father. As he was looking at the foggy sky from the window of the hospital, with the child in his arms, İskender panicked. A voice rising from within was telling him “What if this baby slips off my arms and falls on the floor, what do I do then?” Opening his shaking arms quasi uptight, he left the baby on Züleyha’s lap. Now Jülide would not hurt him anymore.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sümer is 5 years old.
Young Sümer
Züleyha at the conservatoire
Züleyha and her daughter Sümer
Sümer and İlhan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Old Züleyha
Sümer, İlhan and their son Yusuf
İlhan and Yusuf
1950 May, 19
Teenager Yusuf on the ferry

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yusuf and his friends from the Faculty of Political Science of Ankara University
Yusuf and his friends from the Faculty of Political Science of Ankara University
Yusuf and Emine
Everybody knows him as “Friend” from the narration in the graphic novel Texture of Time Torn, but in fact he is not a person fond of formalities. “Friend”, older than both of them, is the teacher of Yusuf… He is not a state official, he is a consultant. He has always clung to putting a distance between his position and himself, and has considered privacy as his main principle. Although he has deepened his relationships with future political staff, he has never accepted formal duty. He has given lectures in the Political Sciences Faculty of Ankara University during the hot political atmosphere of the 70s. He has met Yusuf Bey back then, when he was a student. “Friend” later on has led the way for the appointment of Yusuf Bey to ÖKGE.
Firend and Yusuf

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yusuf Bey is the Head of ÖKGE. He tries to identify himself as “liberal conservative”. In the depths of this identification, his complex relationship to the “family history” -even he himself is unable to penetrate into - is obvious. He tries to conceal and express his past at the same time. He believes in transparency and living together peacefully. He is blood relatives with another character of the Texture of Time Torn, namely Gupse. He will perhaps never be able to comprehend the degree of his relation to the events! Along with his story, also the stories of ancestors before him, again carrying the name “Yusuf”, will form a base for the “Texture of Time Torn”.
The murder of Yusuf and his little daughter Asuman in his funeral
His daughter Sultan, a pianist
His daughter Asuman, a model

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Çağrılmayan Yusuf” 18 Şubat – 28 Mart 2014 / Hayaka Artı Istanbul

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Raziye Kubat / Çağrılmayan Yusuf / Sanatçı ile Söyleşi 
29 Mart 2014 Cumartesi Saat: 17:00

HAYAKA ARTI Çukurcuma Caddesi No:19A Tophane İstanbul
www.hayakaarti.com
www.raziyekubat.com

Raziye Kubat “Çağrılmayan Yusuf” sergisinin HAYAKA ARTI’daki misafirliği 29 Mart 2014 günü sona eriyor.

Serginin son günü olan 29 Mart Cumartesi günü saat 17:00’de izleyiciye açık olarak gerçekleştirilecek etkinlik, Gazeteci-Yazar-Tarihçi Ayşe Çavdar*’ın, serginin sanatçısı Raziye Kubat ile yapacağı söyleşiyle başlayacak ve akabinde izleyicinin merak ettiği soruların cevaplanmasıyla son bulacaktır.

Yusuf’un çağrısına kulak verip sergiyi izleyen, kitabını edinen izleyiciler kadar izleme imkanı bulamayanları da bekleriz.

*Ayşe Çavdar
Ankara Üniversitesi, İletişim Fakültesi, Gazetecilik Bölümü’nden mezun oldu. Boğaziçi Üniversitesi Tarih Bölümü’nde yüksek lisansını yaptı. Yeni Şafak, Yeni Yüzyıl gazetelerinde, Nokta, Ülke, Atlas ve İstanbul dergilerinde çalıştı. Tarih Vakfı’nda halkla ilişkiler sorumlusu olarak görev aldı. Ergün Meriç’le birlikte “Cemil Meriç ve Bu Ülkenin Çocukları” (İz Yayıncılık, 1998), Volkan Aytar’la “Medya ve Güvenlik Sektörü” (TESEV, 2009), Aylin B. Yıldırım’la “Nefret Suçu ve Nefret Söylemi” (Hrant Dink Vakfı, 2011) kitaplarını yayına hazırladı. Nilüfer Göle’yle yaptığı uzun söyleşi, 2011 yılında Hayy Kitap tarafından “Mahremin Göçü” adıyla yayınlandı. Halen Express ve Sabit Fikir dergilerinde yazıları yayınlanıyor. European University of Viadrina’da Kültürel Antropoloji alanında yeni dindar orta sınıfları konu alan doktora çalışmasını sürdürüyor.

Fotoğraf: Tuna Poyrazoğlu

ÇAĞRILMAYAN YUSUF

 

 

 

 

 

 

Raziye Kubat @ HAYAKA ARTI
Çağrılmayan Yusuf / Dalgın Sular / Kitap Lansmanı ve Sergi
18 Şubat – 28 Mart 2014

Açılış: 18 Şubat 2014 Salı 18:00
Tophane Art Walk: 23 Şubat 2014 Açık Pazar

HAYAKA ARTI Çukurcuma Caddesi No:19A Tophane Istanbul
Ziyaret Saatleri: Çarşamba – Cumartesi 12:00 – 18.00
www.hayakaarti.com
www.raziyekubat.com

Sanatçının “Çağrılmayan Yusuf” sergisi, sanatçı kitabının yanı sıra, görsellerden, video çalışmalarından ve aynı zamanda da Dalgın Sular Çizgi Roman dergilerinin eşliğinde, çok kapsamlı arayüz okumalarından oluşuyor.

Dalgın Sular projesi ilk olarak İskender Savaşır tarafından geliştirildi. Öncelikli hedef, çizgi roman motifini kullanarak travmatik deneyimler yaşayan gençler ve çocuklar için rehabilite edici bir iletişim ortamı yaratabilmekti. Ancak proje zamanla ve her yeni katılımla yeni şekillere büründü ve işlevlik kazandı. Bir buçuk yılın sonunda Dalgın Sular, pek çok insanın işlerini ortaya koydukları bir yayına dönüştü.

Raziye Kubat’ın Dalgın Sular’la yolunun kesişmesi, 2012 yılı içindeki etkinlikler aracılığıyla oldu. Sanatçı, Adapazarı’nda “Kafkas Sürgünü” başlığı altında, gravür/linol baskı atölyesinde sürgünlerin torunlarıyla çalışmalar yürüttü.

Bunun yanı sıra, eş zamanlı olarak “Sürgünlerin İzinde/Nani” isimli bir video yerleştirmeyi, “Kefken Çerkes Sürgünü Anma Etkinliği” kapsamında, Kefken mağarasında, Kafkas halkıyla buluşturdu.

1860’ların başlarında Kafkas sürgünü meydana gelir. Gupse, “zorunlu göç” sonucu yollara düşer. Onu, sürülen Kafkas halklarını taşıyan teknelerin birinde görürüz. Tekne, Kefken – Adapazarı’nda karaya vurur. Binbir zorlukla Gupse Adapazarı’ndan İstanbul’a ulaşır. Gupse çaresizdir ve yanında Hain’den olan oğlu Yusuf vardır. Kendini tükenmiş hisseden Gupse, oğlu Yusuf’u Beyazıt’taki “pazar”da satar. Ve satar satmaz da pişman olur. “Vazgeçtim” diye bağırdığı o trajik an Gupse’nin “bugün”e dirildiği andır.

“Çağrılmayan Yusuf” sergisi işte bu Yusuf’un ve soyunun serüvenidir. Bizler bu serüvene eşlik ederken arka planda da Osmanlı İmparatorluğu’nun yıkılmasına ve yeni Türkiye’nin kurulmasına tanıklık ederiz.

Sanatçı Raziye Kubat, sergisinde, bir yandan kendi öznel deneyimini gerçekleştirirken, bir yandan da sosyal sorumluluğunun getirdiği bilinçle sıra dışı bir çalışma ortaya koymaktadır.

Görsel:
Çağrılmayan Yusuf / Yusuf Who Was Not Called

Mixed media on  paper
2013

Nani / Dalgın Sular / Sürgünlerin İzinde 2012

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dalgın Sular / Dergi ve sosyal sorumlukluk projeleri kapsamında verilen eğitim serüvenine eşlikte, yolum Adapazarı’nda Abhaz halkıyla buluştu. “Sürgünlerin İzinde / Nani ” çalışması aynı zamanda yeni başladığım başka bir projenin de bir parçasıdır.

Bu video, zorla göçe ve vazgeçişe maruz bırakılmış tüm halklara ve insanadır.

Şiir: Bagrat Şinkuba

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Taswir Projects / Berlin

 

 

 

 

 

Taswir Projects : Taswir Projects  &  Book Release Party, Exhibition & Art Auction

 

 

 

 

 

Çağrılmayan Yusuf kitabının orijinal halini almak isterseniz bu adresten satın alabilirsiniz.

(ROBINSON CRUSOE 389)