Vesikalar
Yaklaşık beş altı yıl önce hayatımıza giren sosyal iletişim arenası facebook, sanal düzlemde varolmanın başka bir yolu oldu.
İlk kullanılmaya başlandığında asosyal yaşantıya bir çare olur diye üye olmuştum. Hızla arkadaş listem çoğalırken, hayatta merak etmediğim insanlar da hayatıma dahil olup tüm geçmişleri ve ilişkileriyle ilgili fotoğraflar, diyaloglar bohça açılırcasına ortaya dökülüp, sanki her şeyi ortaya attıklarında kurtulacaklarını zanneden sayfalar ve haberlerden gına gelmişti. Bir de çok az dostum olduğunu düşünürken arkadaş listem nasıl da çoğalıyordu. Üç ay ancak dayanabilmiştim ve hesabı kapattım ve nefes aldım.
Aradan geçen üç yıl boyunca arkadaşlarım facebook’un artık çok değiştiğini ve seçeneklerin çoğaldığını gizlilik vs ilkelerinin arttığını, video paylaşım sitesine döndüğünü söyleyip tekrar üye olmam da ısrar ettiler. Dönüşüm muhteşem oldu, listeyi sınırlı tuttum ve gerçekten akıllıca kullanılırsa ve oradaki ilişkiler ağına takınılmazsa ideal sanal kahvehane olduğunu farkettim.
Kendi ideal facebook profil fotoğrafımı bulmaya çalışırken, profil resimlerine dikkatli bakmaya başladım. Ruh haline göre günce gibi değiştirenler, en havalısını koyanlar vs vs.. Dikkatimi çeken, mutsuzken gülen foto koyma tavrı… Ben de dahil bunu yapmışım, hayata karşı bir meydan okumamıdır nedir anlamadım. Kısacası listemdeki arkadaşların bol bol gülen ve hatta kahkaha atan fotoğraflarının mevcut olduğunu gördüm. Bilgisayarın fotoğraf makinesinde en ideal facebook vesikamı çekmeye çalıştım. Ciddi, meşgul, hüzünlü, meraklı, bön bakan, resmi, şuh, çocuksu, tüm ifadeleri denedim ama bir türlü ideal beni temsil edecek fotoğrafı bulamadım ve yorulduğum da cabası… Snopy’yi, güvercinleri, martıyı, kargayı, dolunay vs leride denedim ama olmadı, Gelincik çiçeği de olmadı… Ben de vazgeçtim ideali arama sevdasından 
Vesikalık fotoğraf çektirdiğimizde resmi kurumlar ve tüm insanlar ne gariptir ki “bu sensin ve seni temsil ediyor” vurgusunda hem fikirler. Devlet, çektirdiğim vesikalığa “temsili fotoğrafın” muamelesi yaparken aklıma vesikalık fotoğraf kağıdı büyüklüğünde kağıtlar kesip listeden arkadaşlara farklı bir temsili fotoğraf üretme fikri geldi… Fırça, pilot kalem ve ecolyn boya işimi görür diye düşündüm… Ve profil resimleri sayfalarını gezmeye başladım. Başlarda eğlenceli ve keyif vericiydi ama süreçte her resmini çizğim arkadaşın dünyasını da bir şekilde hissedip düşünmeye başladığımı farkettim ve esas yorucu olan da buydu. Altmış iki sayısına geldiğimde final yaptım.
Fotoğraflarını yorumladığım ve yorumlamadıklarım özel mana çıkarmasınlar isterim. Umarım bir gün listemi tamamlarım.
ağaç vekisası ses
Ağaç Vesikası
Uzun zamandır çekmecemde saklı duran bu 35 çeşit ağacın plakalarını yıllarca sakladım. Aklıma geldiğinde onlara uzun uzun bakıp sevip sonra da tekrar çekmeceye öteledim. Ve Uluslararası “amber’11 Sanat ve Teknoloji Festivali //next ecology” etkinliğinde, artık yerlerini alma zamanları gelmişti. Masa projesinde gerçekleştirdiğim, profil resimlerini “Facebook Vesikası // Facebook Profile” olarak sunmuştum. Bu kez ” Tree Profile // Ağaç Vesikası” karşınızda.
Vesikalar “nevi şahsına münhasır”dır. Kimliklerle oynanmıştır. Ses enstalasyonuyla da Gabriel García Márquez’in Kırmızı Pazartesi romanına gönderme yapıldı. Sessiz ve lirik hayat akışında, bu sefer kurban ağaçlar… Ve seyirci yine bizleriz.
Raziye Kubat
“Vesikaları olan ağaçların listesi aşağıdadır:
Çınar, Kavak, Çam, Manolya, Gül, Nar, Dut, Kayısı, Erik, Meşe, Mavi Ladin, Defne, Ilgın, İncir, Salkım Söğüt, Ceviz, Ihlamur, Mimoza, Selvi, Sedir, Akasya, Erguvan, Köknar, At Kestanesi, Huş, İğde, Zeytin, Portakal, Gürgen, Badem, Yeni Dünya, Japonica, Ardıç, Alıç, Şimşir, Porsuk